Vandaag ga ik dan eindelijk eens beginnen met informatie te schrijven over onze artikelen. Over de meeste dingen is er oneindig veel informatie te vinden, waarschijnlijk is het dan ook dat er vele details gaan ontbreken in de teksten. Maar we gaan ons best doen! De eerste tekst gaat over Boeddha's, waarschijnlijk ook meteen de ingewikkeldste. Ben ik voorlopig ook wel zoet mee...
Boeddha's
De echte Boeddha, dat was de voormalige Prins Siddhartha, die tijdens zijn leven verlichting vond. Evenals alle anderen die tijdens hun leven zonder hulp verlichting vinden, worden gezien als Boeddha.
Er zijn talloze verschillende uitvoeringen van Boeddha's.
*Er zijn Boeddha's in meditatiezit, die ook weer met verschillende houdingen afgebeeld kan zijn (hier later meer over).
*Dan zijn er de 5 Dhyani Boeddha's, ook wel transcedente Boeddha's, de Jina's (overwinnaars) en de Tathagata's (volmaakten) genoemd. Iederee dhyani Boeddha vertegenwoordigt het hoofd van een familie in dit systeem van indeling. Dit systeem is dus een ordening van groepen van eigenschappen in bepaalde families. Een bepaalde dhyani Boeddha is het hoofd van een familie. Alle 5 families bij elkaar zijn de totale spirituele eigenschappen van de kosmische Adiboeddha. (Ook hier later meer over).
*Dan hebben we nog de Chinese Boeddha, beter bekend als de 'Lachende Boeddha', of 'Dikbuik Boeddha'. Zoals de meeste ondertussen wel weten, is dat de Chinese Boeddha eigenlijk geen Boeddha was, maar een Chinese zenmeester, genaamd Pu-Tai-Ho-Shang. Volgens de legende trok hij geheel zorgeloos en gelukkig door China rond om het Boeddhisme te verspreiden. Hij werd vaak omringd door kinderen en werd geeerd vanwege zijn enorme blijdschap en gulheid, wat hem de bijnaam de 'Lachende Boeddha' opleverde. Hij word vaak afgebeeld als een dikbuikige, kale en lachende Boeddha met lange oorlellen. Zijn dikke buik doelt op levenskracht en tevredenheid. Veelal wordt hij zittend afgebeeld en draagt hij ook iets bij zich dat ergens voor staat. (Je raadt het al; later hier meer over).*Voorlopig de laatste, de Orang Malu, oftewel de Yogiman. Van deze Boeddha wordt gezegd dat hij huilt om het leed van de aarde. Toch kan hij diep in zijn hart gelukkig zijn, want hij heeft vrede en geluk in zichzelf ontdekt. Orang (mens) en Maloe (verlegen) betekent dus 'verlegen mens'. Alleen hier staat maloe voor bescheidenheid, het introverte, het naar zichzelf gekeerde. De Orang Malu heeft een ingetogen kracht in zich. Ook over deze Boeddha valt nog meer te vertellen. Later zal ik ook meer over de verschillende houdingen vertellen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten